Δημοσίευση του Αρρυθμιολόγου κ. Κοσσυβάκη στην Ιατρική Έκδοση My Doctors, στο Κυριακάτικο φύλλο της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ την Κυριακή 30 Ιουνίου 2024
Η κολπική μαρμαρυγή είναι μια καρδιακή αρρυθμία που σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα επιδημιολογικά δεδομένα, αποτελεί τη «νέα επιδημία του 21ου αιώνα» στις καρδιαγγειακές παθήσεις. Συνολικά αυξάνει κατά 5 φορές τον κίνδυνο ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου και εκτιμάται ότι αποτελεί τον αιτιολογικό παράγοντα σε περίπου 25-30% των περιπτώσεων. Ένα στα τέσσερα άτομα άνω των 55 ετών θα παρουσιάσει κολπική μαρμαρυγή.
Ο Καρδιολόγος Χαράλαμπος Κοσσυβάκης, μας εξηγεί τους κινδύνους της πάθησης και τα θεραπευτικά πρωτόκολλα.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις τις κολπικής μαρμαρυγής;
Μία από τις πιο σημαντικές επιπτώσεις της κολπικής μαρμαρυγής είναι η αυξημένη πιθανότητα δημιουργίας θρόμβων στο εσωτερικό της καρδιάς και η μεταφορά τους στα αγγεία του εγκεφάλου προκαλώντας απόφραξη και εικόνα ισχαιμικού αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου.
Επιπλέον, κατά την εμφάνιση της κολπικής μαρμαρυγής παρατηρείται συνήθως μεγάλη αύξηση των καρδιακών παλμών, προκαλώντας μείωση της ποσότητας αίματος που αντλείται από την καρδιά και διοχετεύεται σε όλο τον οργανισμό. Αυτή η κατάσταση γνωστή και ως ταχυμυοκαρδιοπάθεια μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας, όπως δύσπνοια, εύκολη κόπωση, ακόμη και πνευμονικό οίδημα.
Μία ακόμη σοβαρή επίπτωση της κολπικής μαρμαρυγής είναι η αύξηση του αριθμού εισαγωγών των ασθενών στα νοσοκομεία, ενώ οι ασθενείς με κολπική μαρμαρυγή έχουν 1,5-2 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου σε σύγκριση με ασθενείς με παρόμοιο ιατρικό ιστορικό που δεν παρουσιάζουν κολπική μαρμαρυγή.
Η μείωση της νοητικής λειτουργίας και η εμφάνιση άνοιας αποτελούν επίσης μία πολύ σοβαρή μακροχρόνια επιπλοκή της κολπικής μαρμαρυγής, που φαίνεται να οφείλεται στη δημιουργία μικρών και αρχικά ασυμπτωματικών εγκεφαλικών επεισοδίων.
Πώς αντιμετωπίζεται η κολπική μαρμαρυγή;
· Θεραπεία με αντιπηκτικά φάρμακα:
Ανάλογα με την παρουσία άλλων παθήσεων που ενδέχεται να συνυπάρχουν, απαιτείται η λήψη αντιπηκτικού φαρμάκου για τον περιορισμό του κινδύνου εγκεφαλικο επεισοδίου. Οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο αυτό περιλαμβάνουν την υπέρταση, τον σακχαρώδη διαβήτη, την καρδιακή ανεπάρκεια, προηγούμενο ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο και αγγειακή νόσο.
Υψηλότερος κίνδυνος παρατηρείται επίσης σε γυναίκες και άτομα άνω των 65 ετών.
· Αντιαρρυθμική θεραπεία:
Τα φάρμακα αυτά εμποδίζουν την εκδήλωση κολπικής μαρμαρυγής και επιβραδύνουν τη συχνότητα των καρδιακών παλμών, σε περίπτωση εμφάνισής της.
· Διακαθετηριακή κατάλυση (Ablation):
Όσοι εμφανίζουν έντονα συμπτώματα παρά την αντιαρρυθμική φαρμακευτική αγωγή ή δεν επιθυμούν να τη λαμβάνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα ή παρουσιάζουν παρενέργειες από αυτήν, μπορούν να υποβληθούν σε διαδερμική επεμβατική αντιμετώπιση. Αυτή γίνεται από το πόδι και διαμέσου της μηριαίας φλέβας προωθείται ένα καλώδιο στο εσωτερικό της καρδιάς, το οποίο μέσω θερμότητας ή ψύξης ή παλμών απενεργοποιεί τα σημεία (πνευμονικές φλέβες) που πυροδοτούν την εμφάνιση της αρρυθμίας.
Αποτελεί μια ιδιαίτερα αποτελεσματική και ασφαλή επέμβαση, εμποδίζοντας την υποτροπή της αρρυθμίας σε ποσοστό 70 έως 80% σε σχέση με το ποσοστό 30% των αντιαρρυθμικών φαρμάκων. Είναι σημαντικό να παραπέμπεται έγκαιρα ο ασθενής στα αρχικά στάδια της αρρυθμίας, στα 1-2 επεισόδια, για βέλτιστα αποτελέσματα.
· Τοποθέτηση βηματοδότη:
Η τοποθέτηση ενός βηματοδότη σε συνδυασμό με την κατάλυση του ειδικού αγωγού ρεύματος της καρδιάς (δεμάτιο του His) εφαρμόζεται σε περιπτώσεις, όπου οι προηγούμενες προσπάθειες για τη διόρθωση της αρρυθμίας αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές και ο ασθενής παρουσιάζει έντονα συμπτώματα ή ο ρυθμός της καρδιάς του είναι υπερβολικά υψηλός.
· Βελτίωση και θεραπεία παραγόντων που επηρεάζουν την αρρυθμία:
Ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, του σακχάρου και της χοληστερίνης, ενώ οι ασθενείς με συνοδές παθήσεις, όπως καρδιακή ανεπάρκεια, στεφανιαία νόσος, υπερθυρεοειδισμός και υπνική άπνοια, πρέπει να λαμβάνουν την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Ταυτόχρονα, συνιστάται η αποφυγή καθιστικής ζωής, η μείωση της κατανάλωσης αλκοόλ, η διακοπή του καπνίσματος, η μείωση του υπερβολικού βάρους και η ένταξη της άσκησης στην καθημερινότητα.
Comentarios